چکیده:

 رساله حاضر که خدمتتان تقدیم می‌شود پژوهشی پیرامون اصحاب اجماع نام دارد، اصحاب اجماع اصطلاحی است که توسط متأخرین وضع شده است و مراد از آن عده‌ای از فقها و اصحاب امام باقر (ع) تا امام رضا (ع) می‌باشند جمله معروفی است که توسط ابو عمر و محمد بن عمر بن عبدالعزیز کشی مطرح شده است که ارتباط اساسی با این عده دارد، در خصوص این عبارت آرای مختلفی توسط علما مطرح شده است در این رساله سعی ما بر آن است که این احتمالات را مطرح کرده و بهترین رأی را از میان آن‌ها برگزینیم. این رساله متشکل از دو فصل خواهد بود، در فصل اول به مسائلی خواهیم پرداخت که دانستن آن زمینه را برای ایجاد تصویری روشن از موضوع رساله فراهم خواهد کرد این فصل در چهار بخش ارائه خواهد شد که عبارتند از: 1. دوران پرمخاطره امام باقر (ع) تا امام رضا (ع)؛ 2. جایگاه بحث از اصحاب اجماع در علوم حدیث؛ 3. معرفی اصحاب اجماع؛ 4. معرفی مرحوم کشی و کتاب رجالی او. فصل دوم نیز در 3 بخش ارائه خواهد شد در بخش اول به بررسی مفهوم اجماع و حجیت و اعتبار آن خواهیم پرداخت و در بخش دوم معانی مختلفی را که برای موصول «ما» در عبارت تصحیح ما یصحح عنهم شده است مطرح خواهیم کرد و در بخش سوم تحلیل شیخ طوسی پیرامون رجال کشی را به میان خواهیم آورد و نظریه لایروون و لایرسلون العن ثقه را مورد بررسی قرار خواهیم داد و در نهایت نیز به نتیجه‌گیری می‌پردازیم و سعی خواهیم نمود که ثمره عملی تحت نزد فقها را مشخص سازیم.

 کلیدواژه‌ها:اصحاب اجماع، امام باقر (ع)، امام رضا (ع)، حجیت.

  فصول پایان‌نامه:

 این رساله در دو فصل نگارش شده است:
فصل اول: «اصحاب اجماع»
* بستر تاریخی و جایگاه اصحاب اجماع در مباحث علوم حدیث
* بخش اول: اوضاع سیاسی، فرهنگی و اجتماعی دوران امام باقر (ع) تا امام رضا (ع)
* بخش دوم: جایگاه بحث از «اصحاب اجماع» در علوم حدیث
* بخش سوم: معرفی اصحاب اجماع (تراجم)
* بخش چهارم: مروری بر شرح‌حال کشی و کتاب رجالی وی
فصل دوم: «بررسی عبارات کشی»
* بخش اول: مفهوم «اجماع»
* بخش دوم: مفهوم عبارت «تصحیح ما یصح عنهم»
* بخش سوم: تحلیل شیخ طوسی پیرامون عبارت کشی.

نوشتن دیدگاه