چکیده:
مالک بن حارث نَخعی معروف به مالک اشتر در تاریخِ اسلام و تشیع، جایگاهی مهم و زندگی پرفرازونشیبی دارد. مالک در دوره‌ی جاهلیت متولد گشت ولی تاریخ تولدش دقیقاً معلوم نیست اما می‌توان تخمین زد که سال تولد وی بین سال‌های 25- 30 قبل از هجرت بوده است. علی‌رغم اینکه پس از اسلام، در دوران خلفای راشدین، کم‌وبیش درصحنه‌های مختلف تاریخ صدر اسلام، حضوری فعال داشته است ولی دامنه‌ی این نفوذ و تأثیر، خصوصاً در دوره‌ی حکومت امام علی (ع)، یکسان نبوده است. او درراه اهداف و جنگ‌های امام علی (ع) بر ناکثین، قاسطین و پیمان‌شکنان شمشیر زده و از سوی امام علی (ع) به استانداری مصر منصوب گشت. به لحاظ روانشناسی فردی دارای صفاتی همچون: شجاعت و قدرت، حلم و بردباری، قاطعیت و خشونت، مدارا و نرمش، جهاد و هجرت، فصاحت و بلاغت و ... بوده است. درنهایت به دسیسه‌ی معاویه درراه مصر (منطقه‌ی قُلزُم) مسموم و در سال 39 هجری به شهادت رسید. تحقیق و تک‌نگاری درباره‌ی شخصیت‌های تأثیرگذار تاریخ صدر اسلام، جهت نشان دادن تصویری نسبتاً واضح از اوضاع‌واحوال آن روزگار، ضروری و بااهمیت است؛ بنابراین با توجه به اهمیت و غفلت محققین در شناسایی و معرفی همه‌جانبه‌ی شخصیت مالک اشتر؛ نگارنده در این مقاله بر آن است با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی موضوعِ «نقش و جایگاه مالک اشتر در تاریخ صدر اسلام»، بپردازد.

pdf دانلود مقاله بررسی نقش و جایگاه مالک اشتر در تاریخ صدر اسلام (315 KB)

نوشتن دیدگاه