w w w . a h l e b a i t p e d i a .com
دانشنامه اهل بیت
حدیث

مرحوم علامه شيخ عزیز الله عُطاردى، از محققان و پژوهشگران متتبع و برجسته معاصر است. از وی بیش از 70 عنوان كتاب در 160مجلد، پيرامون حديث، نهج‌البلاغه، تاريخ، جغرافيا، ادبيات، فهرست‌نگارى، سفرنامه و ترجمه متون كهن عربى منتشر شده است. «مسند فاطمه الزهراء(ع)» ازجمله آثار مرحوم عُطاردی است؛ که در این اثر وی سعی کرده است سخنان و روایات منتسب به فاطمه زهرا(س) را جمع‌آوری کند. به مناسبت ایام فاطمی بخش‌های از کتاب را ازنظر شما می‌گذرانیم.


عُطاردی در خصوص انگیزه نگارش این اثر می‌نویسد: «پیریزی شالوده مطالب این کتاب به زمانی برمی‌گردد که سرگرم تهیه و تنظیم کتابی درباره زندگانی، فضائل، مناقب و دیگر ابعاد وجودی حضرت زهرا (س) بودم که در آن روایاتی که در این مورد در کتب و مجامع روایی شیعه و اهل سنّت آمده است را با استقصایی درخور گردآورده با مدد از دیگر منابع به ترجمه و شرح و تفصیل آن‌ها پرداخته‌ام چون در آن کتاب فصلی به سخنان حضرت صدیقه کبری (س) اختصاص داده شده بود، برخی از دوستان و سروران پیشنهاد به چاپ مستقل این قسمت نمودند؛ چراکه خود بویی و عطری دگر دارد و به‌تنهایی منفعت‌رسان است. براي سامان یافتن این مجموعه به کتب حدیثی فراوانی از علمای فریقین مراجعه نمودیم و تا آنجا که حوصله و امکانات و زمان اجازه می‌داد به کاوش و بررسی پرداختیم و سخنان حضرت زهرا (س) را از لابه‌لای این کتب استخراج کردیم».


رابطه پیامبر(ص) و فاطمه(س)


 نویسنده کتاب در بخشی از کتاب رابطه پیامبر خدا و فاطمه(س) را بررسی می‌کند و می‌نویسد «از فاطمه(ع) روایت شده است که فرمود: مشرکین قریش در حجر -اسماعیل- گرد آمده بودند. آنان در آن مکان قرار داشتند و بر این قرار «لات و عزی» را شاهد گرفتند که اگر پیامبر به آنجا آمد همگی برخاسته او را به‌اتفاق هم به قتل برسانند.


فاطمه (ع) گوید: چون این خبر بشنیدم بر پیامبر درحالی‌که گریان بودم وارد شدم و گفتار آنان را حکایت نمودم. رسول خدا فرمود: ای دخترکم! همین‌جا بمان.


آنگاه داخل در مسجد شدند. مشرکین چون مشاهده نمودند که پیامبر داخل در مسجد گردیده است سرها را بالا کرده سپس به زیر افکندند. پیامبر مشتی خاک برداشته به‌جانب آن‌ها پاشید؛ آنگاه فرمود: تیره باد رویتان. فاطمه (ع) می‌فرماید: آن خاک به چهره‌ای اصابت ننمود مگر آنکه در روز بدر به قتل رسید».


اختصاصات فاطمی


کمک برای ستاندن حق، از اختصاصات فاطمه زهرا است. از امام حسن العسکری(ع) روایت شده است که فرمود: فاطمه (ع) فرمودند: دو زن که در امری از امور دین با یکدیگر نزاع داشتند نزاع خود را به نزدم آوردند که یکی از آنان معاند و دیگری از زمره‌ مؤمنین بود.


پس حجت زن مؤمنه را بر حجت زن کافر ترجیح دادم که با این عمل زن مؤمن بر معاند برتری یافت. آن زن از این جریان خوشحالی زائدالوصفی نمود. آنگاه فاطمه(ع) فرمود: همانا شادی فرشتگان به توفیق تو از خوشحالی تو شدیدتر است و اندوه شیطان و یارانش از اندوه و حزن زن معاند بسیار فزون‌تر.


همانا خداوند تعالی به ملائکه چنین‌ می‌گوید: برای فاطمه به سبب دلیل و حجتی که برای آن گرفتار آورد و کمکی که به او نمود هزار هزار برابر چیزی است که برای او آماده‌ کرده‌ام. این‌گونه پاداش را سنت و قانونی همگانی قرار دهید برای هر کس که بر روی بی‌چاره‌ای گرفتار راه بگشاید تا بتواند از این راه بر رقیب معاند پیروز شود هزار هزار برابر آنچه برای او در بهشت مقرر گردیده برای این شخص باشد».


سخن فاطمه(س) به هنگام وفات پیامبر(ص)


حضرت زهرا(ع) در سکرات مرگ رسول‌الله(ص) به پدر خود عرضه داشت: پدر جان! من پس از شما حتی ساعتی در این دنیا صبر نتوانم کرد، پس در فردا میعادمان کجاست؟ حضرت فرمودند: آگاه باش که تو نخستین کسی هستی از خانواده‌ام که به من ملحق خواهی شد و وعده‌ دیدار ما بر پل دوزخ است. حضرت زهرا فرمودند: ای پدر! مگر نه این است که خداوند عزوجل جسم و گوشت تو را بر آتش حرام کرده است؟


حضرت فرمودند: بلی، لیکن من در آنجا می‌ایستم تا امتم را رخصت دهم تا بگذرند. فاطمه فرمودند: اگر شما را آنجا ندیدم؟ فرمودند: مرا در نزد پل هفتم از پل‌های دوزخ خواهی یافت که در آنجا ظالم را از مظلوم جدا می‌کنم. فاطمه زهرا فرمودند: اگر آنجا هم شما را ندیدم؟ حضرت فرمودند: مرا در کنار میزان خواهی یافت که در آنجا از خداوند می‌خواهم که امتم را از آتش دوزخ برهاند. فاطمه زهرا فرمودند: اگر آنجا هم شما را نیافتم؟ حضرت فرمودند: مرا پهلوی حوض خواهی یافت، و آن حوضی است که عرضش به‌اندازه مسافت ایله و صنعاء است که بر حوضم هزار غلام با هزار جام همچون مروارید به رشته کشیده شده و مانند در شاهوار به خدمت آماده‌اند هر کس از آن جام می‌گیرد تا ابد تشنه نخواهد شد. سخنان آن دو قطع نگردید تا اینکه روح از جسم مطهر حضرتش به پرواز درآمد.


سخنان منظوم فاطمه زهرا(س)


انس بن مالک گوید: حضرت زهرا(ع) فرمودند: ای انس، چگونه نَفس شما اجازه داد که بر رسول خدا خاک بریزید؟ آنگاه گریستند و فرمودند: ای پدر! نزدیک‌ترین به پروردگاری. ای پدر! چون پروردگار تو را خواند او را اجابت نمودی. ای پدر! نزدیک‌ترین به پروردگاری. ای پدر! بهشت فردوس جای تو است. ای پدر! جبرئیل خبر وفاتت را آورد.

 

منبع: ایکنا

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید