چکیده:

فضل بن شاذان نيشابوري، متکلمي شيعي و فضل بن شاذان رازي، دانشمندي سني است. اشتراک در نام، معاصر بودن و همساني عناوين برخي تألیفاتشان، سبب شده از زمان ابن نديم بغدادي (م 380 ق) به بعد، التباسي پديد آيد و نام يکي با ديگري اشتباه گرفته شود. در اين مقاله به ايجاز، به تسلسل تاريخي خلط و مصاديق آن، اشاره شده، براي تمايز آن دو شخصيت، از راهكارهايي همانند بازشناسي کنيه، جد، استادان، شاگردان، تخصص و تصنيفات هر يک، استفاده شده است. تخصص اصلي «ابوالقاسم فضل بن شاذان بن عيسي رازي» (م 290 ق)، در علوم قرآني و علم تفسير، به‌ویژه دانش قرائات بوده و با دانش فقه نيز آشنا بوده است. مشايخ و شاگردان وي، همگي جزو اهل سنت به شمار می‌آیند؛ اما ابو محمد فضل بن شاذان بن خليل نيشابوري (م 260 ق)، در دانش‌های حديث، فقه و کلام شيعي نام بردار است. وي نظریه‌پرداز ارشد علم كلام و مؤلف ده‌ها رديه، بر گرایش‌های کلامي عصر خويش می‌باشد.

pdf دانلود مقاله التباس فضل بن شاذان شیعی و سنی از قرن سوم هجری (603 KB)

نوشتن دیدگاه