چکيده:
جابر بن يزيد جعفي (حدود ۵۰ - ۱۲۸ ق) از اصحاب نامدار و مورد وثوق امام باقر و امام صادق (ع) و از دانشمندان بزرگ شيعه اماميه در نيمه دوم قرن اول و نيمه اول قرن دوم هجري است. باوجود اعتقاد راسخ او به مکتب اهل‌بیت (ع)، توجه وي به بطون آيات و احاديث - که در برخي از روايات و اقوال منقول از او نيز بدان تصريح گرديده - سبب شده که غاليان وي را از پيشکسوتان خويش شمرده، از او به‌عنوان کسي که از اسرار، علوم الهي و مقامات معنوي و فوق انساني امامان (ع) آگاه بود، ياد کنند. سوءاستفاده غاليان از نام و شخصيت وي باعث شده که برخي جابر جعفي را شبه غالي بدانند و يا او را از غاليان نيمه افراطي به شمار آورند و عده‌اي نيز به‌صراحت او را غالي معرفي کنند؛ حال‌آنکه او از اتهام غلو مبراست. اخبار منتسب به جابر جعفي در آثار غلات به‌خصوص نصيريه نمونه‌هايي گويا از سوءاستفاده غاليان از شخصيت او است که مي‌‌توان آن را اصلي‌ترين عامل اشتهار وي به‌عنوان يک غالي نزد بدنه اصلي شيعه قلمداد نمود.

pdf دانلود مقاله نقش غالیان در اشتهار تهمت غلو به جابر جعفی (2.47 MB)

نوشتن دیدگاه