چکیده:
بهکارگیری استعاره و کنایه همواره از ارزشمندترین هنرنماییهای ادبی و وسیلهای مناسب برای محک زدن قدرت سخنسرایی شاعران بوده است. سید حمیری بهعنوان یکی از شاعران بزرگ شیعه که شعر خود را وقف دفاع از اهلبیت (ع) نموده است، از تصاویر بلاغی با موفقیت بهره برده است. مجموعـة استعارات قابلتوجه در شعر سیدحمیری در عین سادگی و بیتکلفی، سیمای هنری موجهی را برای شعر او رقم میزند و نمونة بیعیب و نقصی از یک شعر ساده و خلوت دینی است. بیشترین صـور خیالی که در شعر او با تنوع معانی و تصویرگری بسیار بالا به چشم میخورد، کنایه است. کنایات شعر او پیش از آنکه تصویرگر و دارای فضاسازی باشد، بیانگر و تقریری است. شاعر از آوردن استعارات و کنایات هیچگاه به دنبال پیچاندن سخن و سردرگم کردن مخاطب نیست، بلکه آرمان شعر او همان بسط معانی، اغراض و تصاویر شعر دینی است که دراینباره در بهکارگیری کنایات و استعارات موفق بوده است. شعر و تصاویر شعری او از سویی آیینة تمامنمای سیمای درخشان اهلبیت و از سوی دیگر بیانگر چهرة کریه و نازیبای دشمنان ایشان است تا مردم بتوانند از سرچشمة فضائل و احادیث و اخبار ائمه معصوم (ع) سیراب شوند.
pdf دانلودمقاله بررسی تعابیر استعاری و کنایی شعر سید حمیری (2.47 MB)