چکیده:
عثمان ‏بن ‏حنیف ازجمله اصحاب پیامبر اکرم (ص) است که دو روایت با موضوع توسل را نقل نموده است. این دو روایت از جهت رجالی خالی از اشکال است. از جهت درایی و دلالی نیز بر جواز و وقوع سه نوع توسل دلالت می‏کند: توسل به دعای پیامبر اکرم (ص) در زمان حیات و پس از حیات حضرتش؛ توسل به ذات پیامبر اکرم (ص) در زمان حیات و پس از حیات آن حضرت و توسل به جاه و مقام پیامبر اکرم (ص) در زمان حیات و پس از حیات ایشان. وهابیان در میان موارد مذکور تنها توسل به دعای آن حضرت در زمان حیات ایشان را جایز دانسته، سایر موارد را نامشروع و بدعت می‏دانند. بر این اساس آن‌ها تلاش کرده‏اند با طرح شبهات رجالی و دلالی درباره این دو روایت، آن‌ها مخدوش نموده و راه استفاده را بر مخالفان عقیده خود ببندند. مقاله حاضر درصدد است با نقد و بررسی این شبهات، صحت سند و دلالت این هر دو روایت را اثبات نماید.

pdf دانلود مقاله پاسخ به شبهات وهابیان بر روایات عثمان بن حنیف در خصوص توسل (1.22 MB)

نوشتن دیدگاه