چکیده:
«ترس» يکي از مهم‌ترين ويژگي‌هاي اخلاقي است که به‌حسب متعلق آن به دو قسم ارزشي و ضد ارزشی تقسيم مي‌شود؛ گاه فضيلت و گاه رذيلت به شمار مي‌آيد. دسته اول، از مهم‌ترين فضايل اخلاق است که نقشي سازنده در تربيت انسان‌ها دارد و موجب نجات از خطراتي است که انسان را تهديد مي‌کند. دسته ديگر، که در زمره رذايل اخلاقي قرار مي‌گيرد، مایه ذلت و زبوني و مانع رشد و تعالي انسان مي‌گردد. در قرآن، چند واژه معادل مفهومي ترس شناخته‌شده‌اند. عام‌ترين اين واژگان «خوف» است. برخي ديگر از واژه‌هايي که معنايي قريب به خوف داشته و غالباً ترس معنا شده‌اند، عبارت‌اند از: «خشيت»، «وجلة»، «رهبة»، «روع»، «رعب»، «فزع» و «اشفاق». ترس از فقر، مرگ و طاغوت از مهم‌ترين ترس‌هاي ضد ارزشی در قرآن مي‌باشند. اقدام به جنايت، پذيرش ولايت شيطان، عدم انفاق و اعراض از جهاد درراه خدا، تزلزل و دوستي با شيطان، خروج از حالت تعادل، برخي از پيامدهاي ترس‌هاي ضد ارزشی در قرآن هستند. ضعف ايمان، وابستگي مادي، عملکرد ظالمانه، عدم اعتماد به رزاقيت خدا، احساس ضعف و زبوني در خويشتن و مبهوت قدرت ديگران شدن، از عوامل ترس‌هاي ضد ارزشی معرفی‌شده‌اند. اين نوشتار، پس از بررسي واژگان قريب‌المعني با ترس، به بيان ترس‌هاي ضد ارزشی، آثار و عوامل مي‌پردازد.
pdf دانلود مقاله واکاوی مفهوم «ترس» با تکیه بر نوع ضد ارزشی آن در قرآن (279 KB)
