چکیده:
در مطالعات بين ادياني شفاعت عقوبت و نجات يکي از موضوعات مشترک در کتاب هاي اديان بزرگ الهي است. بدين معني که مرتکبين گناه با عمل شفيع، از مجازات الهي بخشيده شوند. اين موضوع در کتاب مقدس يهوديان به عنوان مثال در کتاب اشعيا (باب 53 فقره) 12، عهد جديد، روميان (باب 5، فقره 15) و در قرآن مجيد، سوره انبيا (آيه 28) اشاره شده است. شفاعت عقوبت در عهد عتيق به صفت رحمت خدا (اعداد، باب 14) و در قرآن مجيد به صفات رحمانيت (زمر /53 و انبيا /107)، رحيم بودن (طه /109 و مريم /87) و غفاريت خداوند (زمر /53) نسبت داده شده است. اما تفسير شفاعت، کيفيت تاثير عمل شفيع ( مستقل يا وابسته) در مجازات، رابطه شفاعت با توحيد افعالي، نقض اراده الهي، تجري گناهکار، عدل الهي و پيام هاي مربوط به اين موضوع خوب تبيين نگرديده است. در تحقيق حاضر تفاسير مختلف از موضوع و مسايل پيرامون آن از منظر اديان تبيين شده است.

كليد واژه: شفاعت، عقوبت، نجات، شفيع، توحيد افعالي، عدل الهي و عهدين

دانلود مقاله پژوهش هاي اعتقادي كلامي (علوم اسلامی)

نوشتن دیدگاه