چکیده:
هدف اصلي از حفاظت محيط زيست در منابع اسلامي و اسناد بشردوستانه، پرهيز از آسيب رساندن به عناصر طبيعي است. محيط زيست موهبتي است الهي كه استفاده مفيد و صيانت از آن مي تواند اثرات رو به رشدي در زندگي انسان و ارتقاء كرامت انساني داشته باشد. احكام اسلامي و اسناد حقوق بين الملل بشردوستانه به قواعد مرتبط با حفظ محيط زيست كه هدف آنها منافع مشترك بشريت است، توجه اي ويژه داشته و ابراز مي دارند كه حق بر محيط زيست، تكليف و مسئوليت در برابر محيط زيست را به همراه دارد. از اين رو، هر عملي كه مغاير با منافع مشترك بشريت باشد، بايد مورد پيگرد قرار گيرد. ريشه حقوق بشردوستانه، مساله كرامت انساني است. قرآن كريم در آيه 70 سوره مباركه اِسراء «وَ لَقَدْ كَرَمْنا بَني آدَمَ» بر اين اصل آفرينش تاكيد دارد كه بشريت مورد تكريم خداوند است. يكي از وظايف اصلي بشر حفظ جان است كه اين مهم جز با زيستن در محيطي ايمن و سالم، امكان پذير نمي باشد. اهميت حفظ محيط زيست براي جامعه بشري و افزايش روز افزون مخاطراتي كه به واسطه مخاصمات مسلحانه و پيشرفت تكنولوژي، اين عنصر طبيعي را در معرض تهديد قرار مي دهد، انديشه حمايت از محيط زيست را در جامعه بين المللي مطرح كرد كه با فعاليت هاي تابعان حقوق بين الملل، موضوع بسياري از كنوانسيون ها و منابع متعدد بين المللي قرار گرفت. در يك كلام مي توان چنين نتيجه گيري كرد كه در منابع معتبر اسلامي و اسناد بشردوستانه بر حفظ محيط زيست تاكيد ويژه اي گرديده و افراد را به ويژه در زمان مخاصمات مسلحانه از تخريب محيط زيست بر حذر مي دارد.

کليدواژگان: اسلام، حقوق بين الملل بشردوستانه، حفظ محيط زيست، حمايت از محيط زيست، عناصر محيط زيست

دانلود مقاله در آمدی بر نگرش اسلام و حقوق بين الملل بشر دوستانه بر حفظ محيط زيست

نوشتن دیدگاه