چكيده:
حضرت زينب (س) داراي اوصاف جدّه‌اش حضرت خديجه (س) بود. اين بانوي باعظمت افزون بر ویژگی‌هایی مانند عفّت، صبر، عقيله بني‌هاشم، عالمه غيرمعلَّمه و شريكةالحسين بودن، نقش سرنوشت‌سازی در نهضت كربلا و حفظ اين قيام عظيم داشت. در تكوّن شخصيت حضرت زينب (س)، عامل وراثت، تربيت و محيط نقش بنيادين داشتند. بدين لحاظ، در پي حادثه كربلا، حضرت زينب (س) مسئوليت سنگيني عهده‌دار گرديد. امام حسين (ع) پديدآورنده نهضت بود، ولي ادامه‌دهنده آن خواهرش حضرت زينب (س) گرديد. اين بانو پس از شهادت امام حسين (ع) و ياران ايشان در كربلا، در كوفه و شام، رسالت خويش را به‌خوبی انجام داد و با استفاده از فرصت‌ها، ضربه‌های كاري بر دشمن وارد ساخت. حضرت زينب (س) با خطبه‌های آتشين خويش، تبليغات دروغين بني‌اميّه را خنثی نمود. ايشان مردم كوفه را به خاطر پيمان‌شكنيشان، از خواب غفلت بيدار ساخت و نيز هياهوي تبليغات دروغين يزيد در ميان مردم شام را برملا ساخت و زمينه انقلاب را در كوفه و شام فراهم نمود، به‌گونه‌ای كه يزيد با دستپاچگي از كار خود اظهار ندامت نمود و اهل‌بیت پيامبر (ع) را با قافله‌سالار آن، حضرت زينب (س)، با احترام فراوان به مدينه بازگرداند. هدف نوشتار حاضر بررسي شخصيت حضرت زينب (س)، جايگاه رسالت ايشان و به انجام رسانيدن آن است
pdf دانلود مقاله حضرت زینب (س)؛ شخصیت و نقش ایشان در نهضت کربلا (4.50 MB)
