چکیده:
خطبه حضرت زينب (س) در اجتماع مردم كوفه با حمد و ستايش خدا و معرفی خود به‌عنوان دختر پيامبر (ص) شروع مي‌شود و با توبيخ و سرزنش مردم كوفه ادامه و با همين مضمون خاتمه مي‌يابد. ازاین‌رو، سياق کلی خطبه توبيخ كوفيان است. حضرت زينب (س) گريه ظاهري مردم را زير سؤال مي‌برند و آنان را بسان احمقي فرض مي‌كنند كه رشته‌هاي ايماني خود را بعد از تابيدن محكم، پاره‌پاره كردند و همه اعمال نيك خود را در نزد خدا ضايع كرده و ازاین‌رو، مستحق خشم خدا و جاودانگي در عذاب شده است. در جای‌جای اين خطبه زيبا، استفاده از ايجاز، مجاز، اقتباسات قرآني و ديگر شيوه‌هاي بياني، به‌خصوص استعاره تمثيليه، بسيار چشمگير بوده و به زيبايي خطبه افزوده؛ به‌گونه‌ای كه با استفاده از مثل‌های قرآني و شيوه‌هاي بياني زيبا، اعمال زشت كوفيان به‌وضوح در نظرشان به تصوير كشيده شده است. فصاحت و بلاغت، ويژگي بارز اين خطبه است و مخاطبان آن تحت تأثیر بيان شيواي حضرت زينب (س) واقع شدند و ايشان با سلاح سحرآميز بيان، به افشاگري و رسوايي دولت اموي پرداختند.
pdf دانلود مقاله تجزیه و تحلیل ادبی خطبه‌ی حضرت زینب (س) در کوفه (479 KB)
