چکیده:
حق چيست و باطل كدام است؟ اين دغدغه مقدسي است كه در طول تاريخ بشر همواره ذهن انسان را به خود مشغول ساخته و پاسخ آن به اختلاف ديدگاه ها و اهدافي كه در باره حيات وي اتخاذ شده اند مختلف بوده است. تاريخ مويد اين حقيقت است كه بشر همواره رويدادهاي پيرامون خويش را به حق و باطل تقسيم كرده، آنها را مطابق جهان بيني خود تفسير نموده است. وي به اقتضاي حكومت خداوند موجودي بالفطره حقگر است و بايد با گرايش ذاتي به عدالت، راه خويش را به سوي حق از ميان راه هاي باطل بيابد. لذا خداوند او را به قدرت تعقل مجهز نموده تا بتواند راه بندگي معبود را تا سر منزل مقصود بپيمايد. گام نخست، شناخت حق و باطل است و زلال ترين معرفت آن است كه از سرچشمه حكمت به دست مي آيد. لذا جهت يافتن پاسخي روشن بر مصاديق حق و باطل به نظاره نهج البلاغه نشستيم تا با نور كلامش جان خاموشمان را بيفروزد و از چشمه معرفتش كام تشنه مان را سيراب كند.
كليد واژه: حق، باطل، امير المومنين (ع)، نهج البلاغه، حق ستيزی، حق گرايی
