چکیده
کتاب کافی، به دلیل اعتبار و وثاقت مؤلف، و قدمت کتاب و نزدیکی به زمان حضور ائمه(ع)، از زمان تألیف، مورد توجه علما و محدثان امامی قرار گرفت و در طول تاریخ حدیث شیعه بر روایات آن شروح متعددی نگاشته شد، اما در این بین، به شروح خودِ کلینی بر برخی روایات کتابش کمتر توجه شده است. کلینی علاوه بر طبقه‌بندی بدیع احادیث، به شرح و تبیین برخی از احادیث پرداخت وتلاش نمود تا مشکلات اخبار را حل کند. بهره گیری از آیات قرآن کریم، علم کلام و تاریخ، لغت و شعر عربی و توضیحات دیگر روات از اصحاب ائمّه(ع) درباره متن، از جمله روشهای معمول کلینی در شرح احادیث است. اجتهاد وی در فهم متون احادیث، غالبا به منظور شرح کلمات غامض، رفع توهّم تعارض و نیز توجیه مخالفت متن با اجماع عالمان امامی صورت پذیرفته است.
کلیدواژه ها: کلینی؛ کافی؛ فقه الحدیث؛ نقد حدیث؛ فهم حدیث.
