چکيده :
قرآن کريم در آيه 143 بقره، امت اسلام را به «امت وسط» توصيف کرده و آن را دليل شايستگي اين امت در شهادت دادن بر مردم دانسته است. درباره چيستي «وسط بودن» و مصداق «امت وسط» ميان مفسران فريقين اختلاف نظر است. مفسران اهل سنت، «وسط» را به عدل، خير و اعتدال امت اسلام در مقايسه با امت هاي ديگر و نيز اعتدال احکام اسلام در مقايسه با احکام دين يهود و نصارا تفسير نموده و مصداق «امت وسط» در قرآن را همه مسلمانان قلمداد کرده اند، برخي نيز اهل سنت را تنها مصداق «امت وسط» مي دانند. مفسران اماميه با تکيه بر قرائن و احاديث، مصداق آيه را تنها ائمه اطهار عليه السلام دانسته اند. مقاله حاضر، ضمن بازخواني ديدگاه هاي مطرح درباره امت وسط، آنها را در بوته نقد گذاشته، در نهايت به اين نتيجه رسيده است که منظور از امت وسط، تنها ائمه اهل بيت عليه السلام هستند که واسطه ميان پيامبر و مردم اند، بر اين اساس آنان در قيامت از مقام شهادت عليه مردم برخوردارند.
كليد واژه: آيه 143 بقره، امت وسط، شاهدان قيامت، تفسير تطبيقي
