چکیده
یکی از وجوه درخشان سیرۀ امامرضا (علیهالسلام) که در تاریخ گزارش شده است، نماز بارانی است که حضرت در زمان اقامتشان در خراسان اقامه فرمودند. این رویداد اهمیت بسیار زیادی دارد و از جوانب مختلف می‌تواند تحلیل و بررسی شود؛ هم از بُعد عبادیتربیتی و هم از بُعد سیاسیاجتماعی. از همینرو، توجه به ابعاد مختلف این بخش از سیرۀ امامرضا (علیهالسلام) می‌تواند راهگشای بسیاری از مسائل مورد ابتلا در جامعۀ اسلامی باشد.
در این مقاله سعی شده است ضمن بازخوانیِ واقعۀ تاریخیِ نماز باران امامرضا (علیهالسلام) کارکردها و آثار نماز باران مبتنی بر سیرۀ آن حضرت در دو بُعد کارکردهای سیاسیاجتماعی و کارکردهای عبادیتربیتی بررسی و تبیین شود. یافته‌های این پژوهش که به اعتبار ماهیت و روش «تحلیلیـتوصیفی» و به اعتبار موضوع «تاریخیـروایی» است، نشان می‌دهد مبارزه فرهنگی با نظام طاغوت، ایجاد وحدت و نشاط اجتماعی، نشر توحیدباوری و گرایش عمومی به دین، از جمله کارکردهای نماز باران در سیرۀ رضوی است.
کلیدواژه‌ها: آب؛ باران؛ استسقا؛ نماز باران؛ امامرضا (علیهالسلام)
