خلاصه ماشینی:
"از آن‌جا که در سیر و سلوک از 30 منزل سخن گفته می‌شود و شکر از منازل مهم سیر محسوب می‌شود،در کتب اهل معرفت مورد توجه فراوان قرار گرفته است. اهل معرفت جهت تشبیه معقول به محسوس،سفر معنوی را نیز دارای شرایط و مراحلی می‌دانند؛ به این ترتیب که ابتدا باید زادوتوشه‌ای تهیه شود و این،شرط اول سفر است(از هر مرحله به عنوان شرط یاد می‌کنند). بین مدح،حمد و شکر در ریشۀ لغوی معنای مشترکی هست که محور هر سۀ آن‌ها نیز محسوب می‌شود و آن ثناگویی نسبت به فضیلت است. بیان شده که: شکر خصلت ششم از شرط سوم سیر و سلوک نامیده شده است که اگر در کلمات بزرگان دقت کنیم،می‌بینیم که از آن به عنوان «افضل منازل معنوی»نام برده شده و معیارش هم روشن است؛ حرکت از خلوت آغاز می‌شود و به شکر ختم می‌شود. مثلا در شرط سوم هرکسی که حالت صبر دارد،حالت شکر برای او کمال است و حرکت او به سمت منزل شکر برایش حسنه است؛اما کسی‌که از صبر حرکت کرده و پیش رفته و اکنون در مرحلۀ شکراست،حرکت او به سمت صبر،برایش نقص است و از این جهت در سلوک،سیئه محسوب می‌شود. ترجمۀ لغوی و اصطلاحی شکر و رابطه بین مدح و حمد و شکر بین مدح،حمد و شکر در ریشۀ لغوی معنای مشترکی هست که محور هر سۀ آن‌ها نیز محسوب می‌شود و آن ثناگویی نسبت به فضیلت است. سید سجاد(علیه الصلوة و السلام)در صحیفۀ سجادیه در دعای اول، این بحث ثناگویی را نسبت به کمال مطرح می‌فرماید(البته در این‌جا این تذکر بجاست که:ثناگویی اصطلاحی برای توجه به کمال است و الا ثنا فقط به زبان گرداندن و گفتن نیست."
کلید واژه های ماشینی:
شکر در سلوک اخلاقی ، فضیلت ، حمد ، کفر ، شکور ، مدح ، معرفت ، کمال
