چکیده
استوارترین و مطمئنترین روش در شرح آیات، راهیابی به عمق معنای واژگان قرآن است که راه را برای تبیین مراد خدای حکیم هموار میسازد. این روش در میان مستشرقان نظیر ایزوتسو و برخی از محققان اسلامی بهکار گرفته شده است. پژوهش حاضر به معناشناسی مفهوم صبر در قرآن در سه گام معناشناسی واژگانی، میدانهای معناشناسی و مطالعات متنی میپردازد. در گام اول با ارائه تعریف معناشناسی صبر و تبیین جهانبینی آن از دیدگاه قرآن، به مقایسه مفهوم صبر در قرآن با مفهوم صبر در پیش از اسلام میپردازد. در گام دوم میدانهای معناشناسی و گستردگی معنایی واژه در قرآن بررسی می شود. و در گام سوم به مطالعات متنی صبر در قرآن پرداخته میشود. تعریف صبر و شبکه معنایی و واژههای کلیدی و کانونی و جهانبینی صبر در قرآن در این گام تبیین میگردد.
نتیجه بررسی معناشناسی واژگانی صبر بر پایه معنای اساسی و با مطالعه جهانبینی و فرهنگ قومی عرب جاهلی پیش از اسلام، نخست این است که این واژه پیش از اسلام نیز کاربرد داشته و معنای اصلی واژه صبر و دیگر واژههای مترادف آن، همان استقامت و بردباری است و تطورات معنایی واژگانی نداشته است. ولی بر اساس جهانبینی اسلامی، این واژه تطور معنایی والای اخلاقی داشته و ارزشهای معنوی دنیوی و اخروی برای آن ترسیم شده است.
کلیدواژهها
صبر؛ معناشناسی؛ مطالعات متنی؛ رابطه همنشینی