چکیده
ورود امامرضا(ع) به ایران و اقامت ایشان باعث تحولات بزرگی در تاریخ ایران و اسلام به ویژه تشیع گردید. امامرضا(ع) پس از آن که با اکراه از مدینه به مرو آورده شد، به اجبار منصب ولایتعهدی مأمون – خلیفه عباسی- را پذیرفت. دوران کوتاه ولایت عهدی ایشان از یک سو قیام های علویان را آرام نمود و از سوی دیگر موجب رنجش عباسیان و قیام علیه مأمون گردید. این دوران موجب آرامش و آزادی نسبی شیعیان ـ که در زمان خلفای پیشین مورد آزار وشکنجه قرار می گرفتند ـ گردید و سادات و علویان از بلاد مختلف به ایران مهاجرت کردند .در این عصر مأمون جلسات مناظره با حضور امام رضا (ع) و دانشمندان ادیان مختلف برگزار می کرد که امام (ع) صاحبان مذاهب و فرق مختلف را مجاب نموده و به بسط و گسترش تفکر شیعه و رفع شبهات می پرداخت .حضور امام رضا (ع) موجب شکوفایی گنوسیسم اسلامی ـ ایرانی گردید.
واژگان کلیدی: امامرضا(ع)، ایران، پیامدهای سفر امام رضا(ع)، مأمون.