چکيده
انديشه درباره شناخت خدا بنيادی ترين انديشه دينی هر فرد بهشمار ميآيد. فراز «معرفتي يا مولاي دليلي عليک» از کلام امام سجادعلیه السلام ميتواند بيانگر نوعي از اين انديشه باشد، که لازم است مورد تحليل قرار گيرد . براي اين فراز ميتوان دو تبيين ارائه کرد. در تبيين اول، اين تعبير بيانگر معرفت خدا به خداست که در تبيينهاي فلاسفه از ابنسينا تا علّامه طباطبائي به گونههاي مختلفي نمود داشته است. اين معرفت كه در مقابل آن معرفت آفاقي و انفسي قرار ميگيرد. عاليترين راه براي شناخت خداوند تعريف شده که با عنوان «برهان صديقين» شهرت يافته است. در تبييني ديگر، اين فراز بيانکننده ارتباط با خداوند و گرايش به سمت اوست که با دقت در کاربرد ديگري از واژة «دليل» حاصل ميشود. معرفت انسان به خداوند در اين نگرش، رهنما و عامل رهيابي به بارگاه دوست، تکلم با او و درخواست از او تلقي ميشود.
کليد واژگان: خداشناسی، برهان صديقين، دليل معرفت، دليل.