چکیده:
حادثه عاشورا یکی از جان خراش ترین و در عین حال آموزنده ترین حوادث تاریخ اسلام به حساب می آید. حادثه ای که برخلاف بسیاری از حوادث دیگر تاریخ انسانی که به دست نسیان سپرده شده اند، پس از قریب به 1400 سال، هنوز زنده، اثرگذار، به شدت تسرّی یابنده و بسیار جذّاب بوده و در عین حال واجد قابلیت های تحقیقی بیشتر و ژرف تر است، تا با هر پژوهش جدید، بعدی دیگر از ابعاد این حادثه بی نظیر تاریخ اسلام و تشیّع تبیین گردد. بی تردید بخش عظیمی از این تاثیرگذاری، آموزندگی و جذّابیت کربلا به قهرمانان اصلی این حادثه بازمی گردد. البته که قهرمان اصلی و بزرگ این واقعه عظیم حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) است، اما در این نیز تردیدی نیست که بعد از ایشان مهم ترین و تاثیرگذارترین شخصیت در گرماگرم این حادثه غم انگیز، کسی جز برادر بزرگوار ایشان، یعنی حضرت ابو الفضل العباس (ع) نمی باشد.
درباره شخصیت حضرت عباس (ع) تاکنون بسیار سخن رفته است، بنابراین نوشتن مقاله ای در این با که واجد نکته های نو و تازه ای باشد، کار ساده و آسانی نیست. در عین حال هربار که محققی با مداقّه در منابع اصلی تاریخ اسلام به بازخوانی دقیق تر حادثه کربلا و نقش محوری حضرت عباس (ع) دوشادوش امام حسین (ع)، می پردازد، متوجه نکات بدیع و تازه ای می گردد که بینش ها و تحلیل های نوینی را درباره شخصیت کم نظیر قمر بنی هاشم و نقش و اهمیت حضور ایشان در این حادثه دلخراش، مطرح می سازد.
در این مقاله هرچند که تمرکز اصلی بر تحلیل نقش شخصیت کاریزماتیک قمر بنی هاشم در روند حادثه کربلا می باشد، لیکن سعی شده که عوامل زمینه ساز شخصیت کاریزمای عباس (ع) قبل از کربلا و نیز تاثیرات شخصیت کاریزمای ایشان بعد از حادثه کربلا و حتی امروز، بیان شود. طبعا در خلال مباحث، اسناد معتبری در باب بسیاری از اخبار مشهور درباره شخصیت عباس (ع) نیز معرفی شده اند. نویسنده امیدوار است بتواند نگاه و بینش جدیدی را در این نوشتار ارائه دهد.
واژگان کلیدی: کاریزما، عباس، خاندان عباس، کربلا، امام حسین(ع)، تأثیرات.
