چکیده
دانش‌هایی که از طریق اصحاب حضرت علی(ع) به طبقات بعدی منتقل شده، سرمایه ارزشمند اسلامی است. در این پژوهش اصل وجود نگاشته‌های اصحاب امام علی(ع)، شکل، کیفیت، حدود و محتوای آنها و نیز نوع کاربرد و سودمندی آنها برای عصر حاضر بررسی شده است. نیز تبیین شده که «مصحف فاطمه(س)» مجموعه‌ای نوشتاری به نگارش حضرت علی(ع) است که به عنوان یکی از میراث‌های امامت و بدون نشر عام بوده است. همچنین «کتاب میثم تمار» به فرض وجود، استنساخی از «کتاب علی(ع)» یا مجموعه نوشتاری از روایات بوده است و اثری از حارث بن عبدالله اعور به دست ما نرسیده است. «مقتل‌الحسین(ع)» اصبغ بن نباته شفاهی بوده و کتاب ربیعة بن سمیع نوشتاری در کیفیت جمع آوری مالیات بوده و منسوب به امام علی(ع) است و نسبت آن به ربیعه درست نیست. وجود کتاب «تسمیة من شهد مع امیرالمؤمنین فی حروبه» ثابت نیست، احتمال دارد نقلی شفاهی بوده که بعدها به صورت نوشتار درآمده است.
کلیدواژه ها: شیعه، نوشته های کهن، اصحاب، امام علی(ع)، مصحف فاطمه(س)، اصبغ بن نباته، میثم تمار، حارث اعور، ربیعه بن سمیع
