چکیده:

 «بغی» واژه‌ای قرآنی و فقهی است به معنای ظلم، فساد و تجاوز از حد و یا حق. یکی از مسائل مهم اختلاط «بغی» و «محاربه» می‌باشد که این دو موضوع کاملاً جدا از یکدیگر و بلکه متقابل هستند که در مواردی حکم «محاربه» به «بغی» سرایت کرده و خلط مبحث شده است. معنای اصطلاحی «بغی»، خروج از اطاعت امام عادل و بر حق است. در «بغی»، عناصری دخیل است تا جرم «بغی» محقق شود که در ضمن این تحقیق آورده شده است. معنای اصطلاحی «محاربه» آن است که کسی برای ترساندن مردم، سلاح بکشد و قصدش فساد در زمین باشد که حکم آن در قرآن آمده است. ولی حکم و مجازات «بغی» در قرآن نیامده و حاکم شرع حکمی برای باغی به تناسب جرمش صادر می‌کند. پس حکم «محارب» حد و حکم «باغی» تعزیر است. در متون اسلامی «جرم سیاسی» تحت عنوان کلمه «بغی» مطرح گردیده است و منشأ انتخاب آن آیه شریفه نهم سوره مبارکه حجرات می‌باشد. از منظر فقه اسلامی، «جرم سیاسی» عملی را گویند که گروهی مسلمان که تشکیلاتی نیرومند و قوی به دست آورده‌اند و از فرمان و اطاعت ولی امر مسلمین در اثر شبهاتی بی‌اساس که برای آنان به وجود آمده خارج گردیده‌اند، با قصد و اختیار انجام دهند. همچنین در این تحقیق، نظرات مذاهب پنج‌گانه شرح داده شده و در فصل آخر نیز گفتمان فقهی شیعه و اهل سنت در خصوص جرم علیه امنیت ملت و دولت آورده شده است.

فصول پایان‌نامه:

 این تحقیق در پنج فصل ارائه شده است:
فصل اول: «کلیات تحقیق»
* تعریف مسئله
* سابقه و ضرورت انجام تحقیق
* فرضیه تحقیق
* اهداف تحقیق
* کاربرد تحقیق
فصل دوم: «مروري بر مفاهیم»
* بغی
* محاربه
* جرم سیاسی
* افتراق و اشتراك
فصل سوم: «جرم سیاسی»
* جایگاه و تعریف جرم سیاسی
* اقسام جرم سیاسی
* استثنائات جرم سیاسی
فصل چهارم: «بغی در اسلام»
* مجرمین سیاسی (بغات)
* چند اصل و قاعده مستنبطه فقهی
* نظریات مختلف در جرم سیاسی
* بررسی قیام امام حسین (ع)
فصل پنجم: «مقایسه گفتمان فقهی شیعه و اهل سنت»
* گفتمان فقهی اهل سنت
* گفتمان فقهی شیعه
* گفتمان فقهی در دوران معاصر
نتیجه.

نوشتن دیدگاه