چکیده:
از آنجا که اجرایی شدنِ امر به معروف و نهی از منکر در سطح عموم امری ضروری است و مبانی دین مبین اسلام، این فریضه را موجب احیای دیگر فرایض میداند، لذا در این پایاننامه به موضوع ولایت مؤمنین بر مؤمنین در امر به معروف و نهی از منکر پرداخته شده است، هدف از نگارش این تحقیق دستیابی به این مطلب است که با وجود اینکه اوامر و نواهیِ الهی در جهتِ مصالحِ بشر است و این فریضه در نهایت، مصالحِ فردی و عمومیِ شهروندان را تأمین میکند، پشتوانه این دو، ولایتی است که خداوند متعال به هر یک از مردان و زنان با ایمان عطا فرموده است و آیه 71 سوره توبه با توجه به این ولایت بر تأثیرگذاری و تأثیرپذیریِ امر به معروف و نهی از منکر اذعان دارد؛ بنابراین این پژوهش که به شیوه تحلیل محتوا و به روش کتابخانهای و اسنادی انجام یافته، با بررسی پشتوانههای اجراییِ امر به معروف و نهی از منکر، درصددِ بررسی مواردی است که امر به معروف و نهی از منکر را در جامعه رونق میبخشد، از نتایجِ به دست آمده اینکه گرایش فطریِ انسانها به معروف، یکی از پشتوانههای مهم در پذیرشِ امر به معروف و نهی از منکر است، دیگر اینکه در یک جامعه دینی قرآن برای هر فرد مؤمن نسبت به مؤمن دیگر (مرد یا زن) در زمینه امر به معروف و نهی از منکر جعلِ ولایت کرده، بنابراین امر به معروف و نهی از منکر به معنای تعرض به آزادی فردی نیست.