چکیده:

 از منظر دینی و مبانی فقهی، امر به معروف و نهی از منکر همواره مورد تأکید بوده و بر لزوم اجرای آن سفارش شده است. ترویج خوبی‌ها و دوری از بدی‌ها اهمیت چشم‌گیری در پیشگیری و مقابله با کج‌روی‌های اجتماعی و برقراری امنیت دارد. یکی از سؤالات مهمی که در این حیطه مطرح است این است که آیا اجرای امر به معروف و نهی از منکر مداخله و تجاوز به حریم خصوصی شهروندان محسوب می‌شود. در تحقیق حاضر تلاش شده به روش توصیفی- تحلیلی و به روش اسنادی (کتابخانه‌ای) با بیان قلمرو حریم خصوصی و برشمردن موارد جواز نقض این حریم و همچنین تبیین قلمرو امر به معروف و نهی از منکر و محدودیت‌های شرعی و قانونی اجرای آن به این سؤال پاسخ داده شود.

نوشتن دیدگاه