چکیده:
کتاب نفیس صحیفهی سجادیه منسوب به امام سجاد (ع) است. این متن ادبی بینظیر دعا دربردارندهی مفاهیم بلند و آرمانیست که در زیباترین شکل ادبی گنجانده شده است؛ امام سجاد (ع) در این کتاب شریف، آنچنان دقیق اوصاف الهی را برمیشمرند که مخاطب را به داشتن چنین معبودی حریص میسازند. نگاه موشکافانهی ایشان به پدیدههای هستی و انسان، بهگونهای است که انسان را به تفکر در هستی و خود وا میدارد. انسان با مطالعهی صحیفهی سجادیه، حق پدر، مادر، فرزندان، دوستان، دشمنان، همسایگان و اطرافیانش را میشناسد. همچنین از برخی وقایع تاریخی که سرتاسر چراغ راه بشریت است، آگاهی مییابد. امام زینالعابدین (ع) در صحیفهی سجادیه از اقتصاد جهت تقرب به معبود بهره جستهاند. صحیفهی سجادیه اخلاق و تربیت یک انسان کامل را به بشریت عرضه میدارد. امام سجاد (ع) در صحیفهی سجادیه چنان با شور و اشتیاق و حضور قلب خداوند را بندگی میکنند که دل هر انسانی متوجه پروردگار میشود و اشک عشق او روان میگردد. این امام بزرگوار (ع) در صحیفه از مسائل دیگری چون: سیاست، صحت و سقم، نیایش ایام خاص و سلام و صلوات نیز یاد میکنند؛ و علت این جامعیت در مفاهیم، رسالتی است که امام سجاد (ع) در قالب دعاهای این کتاب شریف برای هدایت بشر به انجام رساندند.