چکیده

 روح انسان دارای جنبه‌های منفی و صفات ناپسندی است که اگر درمان نشوند، زمینه هلاکت انسان را در دنیا و آخرت فراهم می‌سازند. جنبه‌های مثبت و صفات نیک‌نفس در نتیجه پالایش روح و به کمال رسانیدن آن محقق می‌گردد. تزکیه روح یعنی پاک نمودن نفس از صفات رذیله که هر یک در حدّ خود مهلک روح می‌باشند، همچنین تعدیل نمودن خواهش‌های نفسانی که موجب پستی و شقاوت آدمی می‌شود. قرآن کریم به اهمیت این موضوع اشاره نموده و تزکیه نفس را کلید رستگاری معرفی می‌کند و هدف از بعثت انبیاء را تزکیه نفوس مردم از آلودگی‌ها و تعلیم آن‌ها می‌داند. کسانی که گرفتار صفات رذیله هستند از درک معارف والای قرآنی عاجزند و هر چقدر طهارت انسان بیشتر شود، قرب او به درگاه الهی افزون می‌گردد. هدف از این پژوهش ارائه الگوی کاربردی برای تهذیب نفس می‌باشد.

نوشتن دیدگاه