چکیده:

 امروزه اندیشه سلفی‌گری در قالب ایدئولوژی خاص، به‌صورت گسترده و در سطح جهانی و به‌طور سازمان‌یافته و کاملاً تهاجمی علیه سایر مذاهب اسلامی تبلیغ و ترویج می‌گردد. این گروه‌ها بر اساس برداشت و قرائت‌های خاصی که از مسائل اعتقادی اسلام دارند و با تأکید بر آیات متشابه قرآن و برجسته کردن آیاتی از قرآن که به مسئله امر به معروف و نهی از منکر و جهاد اشاره دارد، سایر مسلمانان را تکفیر نموده و قتل کشتار آنان را جایز می‌شمارد. بدین ترتیب تمام گروه‌های اسلامی از اعتقادات و عملکرد این فرقه‌ها در رنج بوده و متضرر می‌گردند. این مسئله دقیقاً شبیه خوارج در صدر اسلام می‌باشد که به دلیل اعتقادات خاص خود، از جامعه اسلامی جدا بودند و با تکفیر سایر مسلمانان، موجبات آزار آنان را فراهم می‌آوردند. خوارج، نخستین گروهی بودند که در تاریخ اسلام سایر مسلمانان را تکفیر کرده و در مقابل حکومت اسلامی با انگیزه‌های اعتقادی خروج نمودند. مقایسه دیدگاه‌های سلفیان و عقاید خاص آنان در زمینه توحید و شرک، رجوع به نص و ظاهرگرایی مبتنی بر نص، مخالفت با مصلحت‌اندیشی مطابق با فهم بشری در مورد مسائل حکومت اسلامی و غیره؛ با اعتقادات خوارج صدر اسلام که در تاریخ و کتب مذهبی نقل شده است، نشان می‌دهد که نقاط اشتراک زیادی بین خوارج و سلفیان معاصر در حوزه ایمان و کفر، جهاد، امر به معروف و نهی از منکر وجود دارد. مهم‌ترین ویژگی هر دو گروه، ظاهرگرایی در نص، تکفیر مسلمانان، جایز دانستن قتل و کشتار آنان و افراط‌گرایی و ترور، جهاد و مواردی از این دست می‌باشد.

نوشتن دیدگاه