چکیده:
یکی از مباحث مهم فلسفه، اخلاق و دین بحث سعادت و شقاوت است. لذا شایسته است بدانیم که سعادت چیست؟ و چه عواملی در دستیابی به سعادت مؤثر و اجتناب از چه اعمال و کرداری ضروری است. سعادت همان چیزی است که انسان آگاهانه یا ناآگاهانه در پی آن است. سعادت چیزی است که با هدف خلقت و کمال نهایی انسان هماهنگی دارد و سعادتمند کسی است که در مسیر الی الله و کمال مطلق گام برمیدارد. در این رساله نخست به معنای لغوی و مفهوم اصطلاحی سعادت و شقاوت پرداخته شده و سپس مسائل و مباحث مرتبط با سعادت و شقاوت منجمله بحث تشکیک در سعادت، بحث ذاتی با اکتسابی بودن سعادت، اقسام سعادت و شقاوت و راه تحصیل سعادت از دیدگاه ملاصدرا در حکمت متعالیه و علامه طباطبایی در المیزان بیان شده است؛ و در ادامه اشاره به اینکه سعادت امری اختیاری و اکتسابی است، به مهمترین عوامل کسب سعادت چون: تقوا، ایمان، عمل صالح، علم و دانش، صبر و پایداری در برابر مشکلات و دشمنان خدا، جهاد، انفاق، صداقت در گفتار و کردار، تزکیه و تهذیب نفس از رذایل، عمل به شرایع دینی همچون نماز و روزه و ... که موجبات کسب رضایت باریتعالی را فراهم خواهد آورد، پرداخته شد. همچنین به عواملی چون: اعراض از یاد خدا، عصیان و تمرد از احکام الهی، اصرار و مداومت بر گناه افترا و دروغ بستن به خدا، ظلم و ستم، غفلت، کفر، شرک، بتپرستی، هوی پرستی و رباخواری که موجب رسیدن به شقاوت و بدبختی انسان میشود، پرداخته شده است.
کلیدواژهها:سعادت، شقاوت، انسان، قرآن.
فصول پایاننامه:
این پژوهش در سه فصل ارائه شده است:
فصل اول: «کلیات»
* سعادت
* شقاوت
فصل دوم: «ماهیت (حقیقت) سعادت و شقاوت و مسائل مربوط به آن»
فصل سوم: «عوامل و موانع سعادت و شقاوت در قرآن با محوریت المیزان»
* عوامل سعادت
* عوامل شقاوت
نتیجه و جمعبندی نهایی.