چکیده:

 در تحقیق حاضر در پی پاسخ به این سؤال اساسی هستیم که تأثیر محبت به خدا در هدایت چیست؟ هدف تحقیق بر این استوار بوده که تأثیر محبت به موضوع تربیتی و کاربردی تبدیل و نتایج آن به عرصه زندگی فردی و اجتماعی وارد شود. در این پژوهش از منابع معتبر تفسیری و حدیثی استفاده شده است. حقیقت محبت یک مسئله‌ی روحی و روانی همه انسان‌ها است. بدین معنا که انسان ذاتاً با مهر و محبت سرشته و اولین و اساسی‌ترین غذای روحی و روانی و معنوی آدمی با محبت تأمین می‌گردد. نتایج حاصل از این تحقیق آن است که در بعد باور و بینش، محبت به خداوند مهربان باعث می‌شود نگاه انسان مؤمن به توحید و یکتاپرستی تغییر بنماید. انسان مؤمن با برهان محبت، خدا را اصیل‏ترین و تنهاترین محبوب معرفی می‏نماید و بیان می‏دارد که خدا هدفی است که دل‏ها به سوی او گرایش و توجه دارد و در پرتو قرب به او اضطراب و دلهره از آن رخت برمی‏بندد و مطمئن می‏گردد؛ و این بهترین ثمره محبت به حضرت دوست است. همچنین در بعد گرایش‌ها و ارزش‌ها، انسان محب خداوند اولاً با رذائل اخلاقی خویش آشنا گشته و ثانیاً با توفیق و مدد الهی و با توجه به تأکیدات و سفارشات محبوبش در قرآن کریم و لسان رسولانش، خود را از رذائل اخلاقی نجات داده و سعادت دنیا و عقبای خویش را تأمین می‌نماید، این امر آن‌قدر مهم و اساسی و سرنوشت‌ساز است که رسول خدا (ص) هدف از بعثتش را اتمام مکارم اخلاق نامیده است و بهترین روش تهذیب نفس، عشق و ارادت به حضرت دوست است که آدمی را از تمامی رذائل می‌رهاند و ضمناً باید یادآور شد که رفتارها و هنجارهای انسان محب حضرت محبوب، نیز از دیگران متمایز است و تمام سعی و تلاششان را بر این مصروف می‌دارند که اوامر و نواهی پروردگارشان را با جان و دل عمل بنمایند.

منبع: سایت ایران داک

نوشتن دیدگاه