چکیده:
در این کار تحقیقی مختصر، ابتدا در فصل نخست به معرفی اجمالی از دین مبین اسلام و مذهب تشیع و فرقه وهابیت پرداختم. در فصل دوم، سعی نمودم به اموری چند که از مسلمات در نزد عموم مسلمین بشمار میآید بپردازم و با توضیح مختصر، اما مفید درباره این امور تقریباً مورد اتفاق نزد گروههای مختلف اسلامی، از مقدمهچینیهای تکرار هنگام بحث و احتیاج، خود را رهایی بخشم. در فصل سوم اشکالاتی را که شیعیان در مسئله توحید و شرک (نظری) بر وهابیان وارد میدانند مطرح کردم. نخست آنچه از بیانات علما وهابی را که صراحتاً یا بالملازمه از آن شرک نظری قابل استنباط است آوردم، بعد نظر علما شیعه را در توضیح و رد اعتقادات شرکآلود آنان بیان کردم. در فصل چهارم که آخرین و طولانیترین فصل پایاننامه است تلاش نمودم مهمترین اشکالات علما وهابی را درزمینهٔ توحید و شرکت (عبادی) یا به تعبیر آنها شرک در عبودیت را از مکتوبات علما وهابی، و در برخی موارد از پیشگامان این فرقه-یعنی کسانی که بذر این شبهات را پاشیدهاند و بعدها با باغبانی و محافظت محمد بن عبدالوهاب و یارانش به ثمر نشست-افرادی چون ابن تیمیه و ابن قیم جوزی، مطالبی را مطرح نمودم و به دنبال هر اشکال جواب ان را از نظر علما شیعه آوردم. در خاتمه باید متذکر شوم، در این تحقیق همه تلاشم این بود که اولاً: ثابت کنم وهابیت ساخته دست اجانب نبوده، بلکه انشعابی درون دینی است و چون برخی از مسلمانان برداشتی خاص از دین اسلام ارائه کردند، کارشان به این انشعاب منجر شد و گروهی از گروههای هفتادوسه گانه امت محمد صلیالله علیه و اله بروز و ظهور یافت. (که اینها هم مانند دیگر فرق اسلامی از خطر سو استفاده اجانب مصون نبوده و نیستند). ثانیاً: روشن نمایم که آرا و مخاصمات وهابیان در برابر شیعه نیست، بلکه عموماً نظرات آنها در برابر سیره عملی قاطبه مسلمین است که شیعه درصد قابلتوجهی از آنهاست. ثالثاً: تلاشم هنگام تحقیق این بود که تعلق خاص مذهبی نداشته، بلکه مسلمانی باشم با شعار نبوی برگرفته از قرآن کریم: (تعالو الی کلمه سوا بیننا و بینکم الا نعبد الا الله).
کلیدواژهها:تشیع، وهابیت، یکتاپرستی، شرک.
فصول پایاننامه:
این پایاننامه شامل چهار فصل میباشد:
فصل اول: «اسلام،شیعه، وهابیت»
فصل دوم: «بیان اموری از مسلمات در نزد مسلمین جهت سهولت در بحثها»
فصل سوم: «اشکال عمده وارد شده از طرف مذهب تشیع بر فرقه وهابیت»
فصل چهارم: «محل بحث در اشکال وهابیت بر مسلمین خصوصاً شیعه»
نتیجهگیری.