چکیده:
این تحقیق به بررسی برخی شبهات درباره مذهب «امامی» پرداخته است که عبارتند از: مجعولیت امامیه و فقدان مشروعیت آن در منابع اسلامی، بیاطلاعی برخی اصحاب ائمه طاهرین از «نام و هویت» امام بعدی، تنظیم کردن تعداد ائمه طاهرین در عدد «دوازده» توسط «امامیه» به بهانه واهی غیبت امام دوازدهم، مراجعه به منابع حدیثی معتبر نزد منتقدان و نیز دلائل و شواهد مستند تاریخی، نتایج زیر را به دست میدهد: روایات مرتبط با موضوع، نظیر حدیث «ثقلین»، «سفینه نوح» و از همه تعیینکنندهتر، احادیث «دوازده خلیفه»، موجود در منابع معتبر منتقدان، نشان دهنده مشروعیت و اصالت «مکتب شیعه اثنی عشر» میباشد و ازآنجاکه در تاریخ اسلام، اعتقاد به «دوازده امام» بهجز «امامیه»، از سوی هیچ مذهبی اعلام نشده است، شبهه عدم مشروعیت معطوف به دیگران است. به گواهی تاریخ، بیاطلاعی برخی اصحاب، از نام و هویت امام بعدی، معلول فشار و سختگیری مستمر حاکمیت بر علیه ائمه طاهرین و شیعیان و ایجاد فضای تقیه و هراس و احتیاط بوده است، در چنین شرایطی، طبیعی است که بهجز اندکی از اصحاب درجه اول، اکثر شیعیان از نام امام بعدی بیاطلاع باشند. احتمال جعل حدیث درباره بیاطلاعی اصحاب نسبت به «تعداد ائمه» و هویت امام بعدی، به منظور بی اعتبار نشان دادن مذهب امامیه دور از واقع نیست. سابقه تاریخی اعتقاد به «غیبت» امام دوازدهم مدتها پیش از پدیده غیبت در میان امامیه، شبهه جور شدن اتفاقی یا جعل و تنظیم تعداد ائمه طاهرین در عدد «دوازده» را برطرف میسازد.