چکیده:

 هدف نهایی از خلقت انسان و غایت و نهایت همه‌ی اولیای خداوند و بندگان صالح او قرب به خداوند و آرام گرفتن در جوار اوست. حقیقت قرب، معرفت راستین حق در سایه‌ی عبودیت است که با رعایت تکالیف و عبادات و ملازمت اعتقاد حق، اعمال صالحه ارتقاء می‌یابد. مراتب قرب و معرفت و اطاعت مترتب بر آن از طریق تمسک به وجه الله و حبل‌المتین، سلوک در مسیر صراط مستقیم، بندگی خاص، توجه و مراقبت بر یاد خدا و ایمان و عمل صالح شکل می‌گیرد. از اوصاف برجسته‌ی مقربین می‌توان ولایت‌پذیری، سبقت در ایمان و عمل صالح و شهادت و نظارت بر اعمال نیکان را نام برد. مصادیق مقربین در مرتبه‌ی اول سابقون اکمل، از انبیای عظام و ائمه (ع) و در رأس ائمه، حضرت امیر (ع) می‌باشند. پس از آن، شیعیان آن حضرت و سایر ائمه و در مرتبه‌ی آخر مؤمنان سبقت‌گیرنده در اعمال نیک در امت اسلام قرار دارند.

معرفی کتاب:

 از این پایان‌نامه کتابی تحت عنوان «مقربین درگاه الهی: قرب الهی و مقربین از منظر قرآن و روایات» به رشته تحریر در آمده است.

نوشتن دیدگاه