چکیده:
رسالهی حاضر، به بررسی یکی از توقیعات امام زمان (عج) که در پاسخ به سؤالهای اسحاق بن یعقوب است، میپردازد. در ابتدا سند این توقیع شریف و اشکالهای وارده بر آن، مورد ارزیابی قرار گرفته و نگارنده با تمسک به دلایل مختلف که از مهمترین آنها، نقل این روایت توسّط شیخ کلینی (ره) بوده است، سعی در اثبات صحت سند این توقیع دارد. سپس توقیع شریف از نظر محتوایی به مباحث کلامی، فقهی و رجالی تقسیم شده و هر یک مورد بررسی قرار گرفته است. مباحث کلامی به تبیین و تفسیر پاسخهای امام (عج) پیرامون مسائلی از قبیل علل غیبت، وقّاتون و منکران ایشان پرداخته است. در مباحث فقهی با توجه به سؤال از مواردی همچون حکم فقاع، بیع و کسب کنیز آوازهخوان و حکم پرداخت خمس در عصر غیبت، به بیان اقوال و ادلهی فقها در این مباحث پرداخته و با نقد و بررسی کلام موافقان و مخالفان در هر مسأله، حکم به صحت اقوال کسانی که مؤیّد بیانات امام (عج) در توقیع شریف است، پرداختهایم. در نهایت به بررسی شخصیتهای بیان شده در توقیع، شرححال، عقاید و امور انجام شده توسط افراد موثّق یا مردود از سوی امام پرداختهایم.
کلیدواژهها:توقيع، اسحاق بن يعقوب، وقّاتون، فقاع، ولایتفقیه، كنيز آوازهخوان، محمد بن عثمان، ابوالخطاب.
فصول پایاننامه:
این تحقیق در چهار فصل ارائه شده است:
فصل اول: «کلیات»
فصل دوم: «مباحث کلامی»
فصل سوم: «مباحث فقهی»
* فقاع
* ولایتفقیه
* حرمت پول كنيز آوازه خوان
* اموال متعلق به امام (ع)
* خمس
* هداياي به امام (ع)
فصل چهارم: «مباحث رجالی»
* افراد موثق
* ابولخطاب
نتیجهگیری و جمعبندی.