چکیده:

 پس از حوادث مهمی که در تاریخ اسلام برای اهل‌بیت (ع) رخ داد، خون تازه‌ای در کالبد امت اسلامی به جریان افتاد و پژواک آن در طول قرن‌‌ها طنین‌افکن شد؛ و ادبیات از مهم‌ترین حوزه‌‌هایی بود که در تمامی ادوار از گذشته تا دوره معاصر از این حوادث به‌طور روشن متأثّر شد. در دوره انحطاط نیز شاعران شیعی، به ذکر احساسات و عواطف دینی خود پرداختند. علی بن عیسی إربلی یکی از شاعران این عصر می‌باشد که در اشعار خود به ذکر مناقب اهل‌بیت (ع) می‌پردازد، اشعاری که با بهره‌گیری از آیات قرآن و احادیث از عواطف و احساسات خالصانه او نسبت به خاندان پیامبر (ص) نشأت می‌گیرد؛ و ازآنجاکه پژوهشی عمیق در خصوص اشعار این شاعر صورت نگرفته است، نگارنده بر آن است تا به روش کتابخانه‌ای و توصیفی- تحلیلی به ذکر این عواطف عمیق در اشعار این شاعر شیعه بپردازد و با تحلیل و تبیین این احساسات به نشر افکار و عقاید او اقدام کند، افکاری که نه‌تنها روح تشیّع در آن عجین شده، بلکه برگرفته از قرآن کریم است که حقانیت اهل‌بیت (ع) در بخش‌‌های عمده این کلام الهی مورد تأکید قرارگرفته است. ازاین‌رو شاعر همواره در اشعارش از ولایت مداری و فرمان‌برداری خود از اهل‌بیت گرامی اسلام سخن می‌گوید؛ و علاوه بر اعلام پیروی از این خاندان پاک و طاهر، بادل سروده‌هایش مفاهیم اعتقادی تشیع را نزد شیعیان ریشه‌دارتر ساخته و ذکر فضایل اهل‌بیت (ع) را به زبان شعر ماندگارتر کرده است. إربلی علاوه بر این اشعار، اثر منثوری با عنوان کشف الغمّه فی معرفة الأئمّه نگاشته و در آن به ذکر احادیث و روایات صحیح از اهل‌بیت (ع) پرداخته است. تا جایی که به‌عنوان یکی از منابع بزرگ حدیث شناخته می‌شود و نمود حقّانیّت اهل‌بیت (ع) و تشیّع به شمار می‌رود.

فصول پایان‌نامه:

 این تحقیق در سه قسمت به ارائه مطالب پرداخته است:
«بررسی سیره و شرح‌حال شاعر اهل‌بیت (ع) علی بن عیسی اربلی»
«بررسی فضائل اهل‌بیت (ع) در شعر علی بن عیسی اربلی»
«بررسی ساختار اشعار علی بن عیسی اربلی در باب اهل‌بیت (ع)»
نتیجه.

نوشتن دیدگاه