چکیده:
در این پایاننامه ویژگیهای منحصربهفرد امام علی (ع) که موجب شده است آن حضرت (ع) بهعنوان سرسلسله صوفیان کانون توجّه قرار بگیرد، مورد بررسی قرار گرفته است. این بررسی به شیوه کتابخانهای و تا پیش از دوره صفویه محدود شده است. بدین منظور در فصل اوّل از منزلت و مقام عرفانی حضرت (ع) و اصحاب خاص او چون سلمان فارسی، کمیل بن زیاد و حسن بصری بحث شده است و در فصل دوم جایگاه آن حضرت (ع) در سلسلههای تصوف تا پیش از صفویه مورد بررسی قرار گرفته است. رهیافت این تحقیق که در نتیجه بدان اشاره شده این است که انعکاس ویژگیهای منحصربهفرد امام علی (ع) در تاریخ تصوف تا پیش از صفویه، زمینهساز ظهور تشیع در ایران و نزدیکی تصوف و تشیع به یکدیگر شده است؛ تا آنجا که برخی خاستگاه واحد برای هر دو قائل شدهاند.