چکیده:

 پیامبر اسلام (ص) در طول زندگی خود با پانزده زن ازدواج نمود که در هنگام رحلت آن حضرت، نه تن از زنان ایشان زنده بودند. برحسب آیات قرآن، پیامبر اسلام (ص) از این امکان برخوردار بود که با زنانی که مهریه‌شان پرداخته شده، کنیزانی که از طریق انفال و غنائم به دست آن جناب رسیده، با دختران اقوام خود و نیز با زنانی که خود را به پیامبر هبه می‌کنند، ازدواج نماید. دشمنان اسلام بر ازدواج‌های متعدد پیامبر اسلام (ص) خرده گرفته‌اند، درحالی‌که آن حضرت بر اساس مصالح و حکمتی که در نظر داشت، ازدواج می‌کرد. برخی از مصالحی که موجب ازدواج پیامبر (ص) گردیده عبارت است از: عاطفه انسانی، دلسوزی نسبت به زنان بیوه، سرپرستی ایتام، جلب حمایت اقوام مختلف، جذب اقوام گوناگون به‌سوی اسلام، از بین بردن خرافات جاهلی، حفظ شخصیت و جان زنان، تسهیل امور پیامبر (ص) و آموزش احکام به زنان جامعه اسلامی. البته پاکدامنی این زنان، برتری آنان نسبت زنان دیگر و ملقب شدن به ام‌المؤمنین، از ویژگی‌ها و امتیازات خاص زنان پیامبر اسلام (ص) بود. همچنین برای همسران پیامبر اسلام (ص) احکامی بیان شده است که بخشی از این احکام مانند عدم جواز نکاح مجدد آنان، اختصاص به این زنان دارد؛ و برخی دیگر از این احکام، عمومی است ولی درباره زنان پیامبر (ص) از اهمیت و تأکید بیشتری برخوردار است، مانند ممنوع بودن حضور غیرضروری در اجتماع، لزوم رعایت عفت، اقامه نماز، پرداخت زکات و مهرالسنه. پیامبر در برخورد با زنان خود همواره با مهر و عدالت در همه زمینه‌ها رفتار می‌کرد و اشتباهات آنان را اگر مربوط به شخص آن حضرت بود، نادیده می‌گرفت؛ اما رفتار زنان پیامبر نسبت به ایشان یکسان نبوده است؛ آن‌ها نسبت به یکدیگر نیز گاهی رفتاری هماهنگ داشته و برخی باهم مشکل داشتند. برخی از آنان با حاکمان وقت موافق و برخی نیز مخالف بودند. همچنین رفتار آنان با اهل‌بیت (ع) نیز متفاوت بوده است.

کلیدواژه‌ها:پیامبر (ص)، زن، همسران پیامبر (ص)، قرآن، تفسیر، خدیجه، عایشه.

نوشتن دیدگاه