چکیده:

 سیره مردان بزرگ همواره به‌عنوان الگوی برتر، قابل مطالعه و بررسی می‌باشد؛ در این میان، سیره پیامبر گرامی اسلام (ص)، به‌عنوان برترین و آخرین فرستاده خداوند، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این رساله به بررسی شخصیت اخلاقی پیامبر اکرم (ص)، از نگاه قرآن و مستشرقان پرداخته و به برخی از شبهات و اهانت‌ها پاسخ داده است. به شهادت تاریخ و گواهی آیات قرآن کریم، پیامبر خدا در هدایت مردم سخت کوشا بود؛ خیرخواهی، مهربانی، بی توقعی و دلسوزی، از عوامل اثرگذاری کلام آن حضرت بود. معرفی کردن الگو یکی از شیوه‌های مهم تربیتی است و روشن است که پیامبر اسلام (ص)، در همه زمینه‌ها بهترین الگو برای مؤمنان محسوب می‌شود. نرمش با مردم، محبت نسبت به یاران، جذب کردن خطاکاران پشیمان و گنه‌کاران شرمنده، یکی از صفات رهبری جامعه است که پیامبر اسلام (ص) در بسیاری از وقایع زندگی خود این صفات را به‌روشنی از خود بروز داد و قرآن و مستشرقان نیز به این امر اشاره دارند. آن حضرت، سختی‌ها را به‌خوبی تحمل می‌کرد تا جایی که قرآن، از ایشان به‌عنوان خلق عظیم یاد کرده است. مستشرقان آمریکایی، اروپایی و آسیایی، زهد، قانون مداری، قانون‌گذاری، شجاعت، نظافت، مدارا، مدیریت و صداقت پیامبر اسلام (ص) را در آثار خود ستوده‌اند و از او به‌عنوان مصلح جهانی و بهترین مخلوق خداوند در روی زمین یاد کرده‌اند. برخی از آنان بر این نکته اذعان دارند که محمد هرگز طالب قدرت دنیایی، یا تسلط روحی نبوده و برای به دست آوردن مقام ریاست و زندگی مرفه مبارزه نکرده است. برخی از مستشرقان نیز سؤالات یا اتهاماتی مانند تعدد زوجات، ریاست طلبی، خوش‌گذرانی، شاعر و کاهن بودن را به پیامبر (ص) نسبت داده‌اند که این اتهامات و سؤالات، توسط برخی دیگر از مستشرقان پاسخ داده شده است. در مجموع، اتهاماتی که مستشرقان به پیامبر اسلام (ص) وارد کرده‌اند بی‌اساس بوده و از روی تعصب و غرض‌ورزی مطرح شده و مبنای علمی و روایی ندارد.

کلیدواژه‌ها:اسلام، پیامبر اسلام (ص)، قرآن، مستشرقان، اخلاق، سیره اخلاقی.

نوشتن دیدگاه