چکیده:

 تفسیر المصابیح الساطعه الانوار در واقع یک تفسیر نیست بلکه موسوعه تفسیری می‌باشد که گردآورنده سعی کرد مجموعه زیادی از تفاسیر ائمه زیدیه و حتی غیر زیدیه را در کتاب خود بگنجاند (فعلاً 4 جلد آن چاپ شده است که شامل تفسیر سوره‌های فاتحه و ناس تا سوره روم می‌باشد) ولی می‌توان گفت مؤلف تفسیر عده‌ای از مفسرین بیشتر در کتاب خود آورده و در این تحقیق تفسیر این عده را مورد بررسی قرار گرفته ناگفته نماند که خود گردآورنده در کتاب خود به‌عنوان مفسر نیز حضور دارد. فصل اول این تحقیق حاوی کلیاتی درباره زیدیه و تفسیر نزد آن‌هاست. فصل دوم معرفی مبانی مفسرین مورد نظر را شامل می‌شود؛ و در فصل سوم روش هرکدام از این مفسرین مورد بررسی قرار گرفت با مطالعه این مجموعه تفاسیر متوجه می‌شویم که بین این مفسرین اشتراکات زیادی از لحاظ مبانی تفسیری وجود دارد که این اشتراک به جهت مشترک بودن مذهب و فکر و همین‌طور تقارب زمانی و حتی خانوادگی مفسرین است؛ اما در بحث روش تفسیری آنچه باید بدان اشاره کرد این است که بحث لغت و لغات قرآنی در اولویت تفسیری همه این مفسرین قرار دارد و بعد از آن دیگر منابع تفسیری در مرحله بعدی تفسیر این مفسرین است؛ و در زمینه گرایش تفسیری این مفسرین نکته مهم که باید به آن اشاره شود گرایش اخلاقی تفاسیر آنان است که در درجه اول قرار می‌گیرد نه گرایش کلامی آنان که می‌توان گفت در مرتبه دوم تفسیر قرار دارد.

نوشتن دیدگاه