چکیده:
بحث پیرامون امامت از امهات سلسله مباحث کلامی و اعتقادی است. برترین مقام جهان هستی مقام امامت است، بالاترین وظیفه هر مسلمان هم شناخت این مقام و معرفت به آن است. برترین انسان عالم خلقت، امام معصوم (ع) است و به همین دلیل است که کسی جز امام معصوم (ع) نمیتواند مقام امامت را آنطور که باید معرفی کند. یکی از بهترین تعاریف از مقام و جایگاه، صفات و خصوصیات امامان معصوم (ع) در زیارت جامعه کبیره تجلییافته که از زبان شریف امام هادی (ع) صادرشده است. این پایاننامه بر آن است تا تبیین کلامی امامت در زیارت جامعه کبیره را بررسی نماید؛ تا راهی باشد برای ارتباط قلبی با امامان معصوم و مقدمهای باشد در شناخت و معرفت آن بزرگواران (ع). در این نوشتار اثبات ضرورت و دلایل شرعی و عقلی وجوب امامت موردبررسی قرارگرفته است. شیعه، امامت را از اصول دین و عقاید اسلامی میداند، ولی دیگر مذاهب کلامی، آن را از فروع دین میشمارند. ریشه تفاوت این دو دیدگاه به این مطلب برمیگردد که ازنظر شیعه، نصب و تعیین امام از شئون خداوند و به نحو انتصابی است؛ ولی در نظر مذاهب دیگر، نصب و تعیین امام از شئون و وظایف مکلفان و به نحو انتخابی است. محورهای اصلی مبحث امامت که اکثر متکلمان به آن پرداختهاند و در زیارت جامعه کبیره مورد کاوش و بررسی قرارگرفته، شامل مواردی مانندِ چیستی امام، راه تعیین و تشخیص امام، صفات، ویژگیها و وجوه ممیزه امام نسبت به دیگران است.