چکیده:

 طریقت صوفی که شیخ صفی‌الدین در قرن هشتم (ه.ق) تأسیس کرد، پس از گذشت دو قرن، از یک طریقت عرفانی و تصوفی، توسط جانشینانش به یک جنبش سیاسی مذهبی تبدیل شد و شاه اسماعیل صفوی توانست حکومت متمرکزی در ایران در سال 907 (ه.ق) تأسیس کند وی مذهب شیعه را مذهب رسمی ایران اعلام کرد. رسمی شدن مذهب شیعه و حمایت حکومت از آن تأثیرات زیادی را در عرصه ادب و فرهنگ و اجتماع ایران برجای گذاشت. این پژوهش در پی به دست آوردن جایگاه فرهنگ تشیع و امامان شیعه در نزد شاعران قرن دهم ه ق است. حمایت شاهان صفوی از تشیع باعث گسترش آموزه‌های این مذهب در شعر شاعران و مدح و منقبت سرایی و رثاء امامان شیعه همراه بلاغت شعری شاعران، اشعار زیبایی را در این دوره تاریخی ایجاد کرد.

فصول پایان‌نامه:

 این تحقیق در چهار فصل به رشته تحریر در آمده است:
فصل اول: «کلیات»
* بیان مسئله
* سؤال‌های پژوهش
* فرضیه‌های پژوهش
* تعریف واژگان
* هدف‌های پژوهش
* روش پژوهش
فصل دوم: «وضعیت سیاسی و اجتماعی ایران در قرن دهم هجری»
* ایران قبل از عهد صفویه
* ایران در عهد صفویه
فصل سوم: «ادبیات در دوره صفویه»
* ادبیات در دوره صفویه
* نظریه رشد و ترقی
* سبک اشعار در دوره صفویه
* انواع شعر در دوره صفویه
* شعرا و صفویه
* معرفی برخی از شاعران دوره صفویه
فصل چهارم: «امامان و فرهنگ تشیع در شعر شاعران قرن دهم»
* احادیث
* اشعار در مدح امام علی (ع) و غدیر
* اشعار مدحی برای حضرت زهرا (س)
* اشعار مدحی و مراثی برای امام حسن (ع) و امام حسین (ع) و روز عاشورا
* اشعار مدحی برای امام رضا (ع)
* مهدویت در شعر شاعران قرن دهم
* عناصر تفکر شیعه در شعر شاعران عصر صفوی
نتیجه‌گیری.

نوشتن دیدگاه