چکیده:

 با آن‌که قرآن سیمای خود را در آینه دیده و دل بشریت، تصویر یک منادی وحدت فرا می‌نماید، حاشیه‌هایی از پارینه‌ترین روزگار از سوی مسلمانان، سایه خود را بر این کتاب آسمانی افکنده که یکی از آن‌ها، گوناگونی قرائات است. این پدیده در درازای تاریخ، به گسستگی و درگیری مسلمانان انجامید؛ باورناپذیرتر از این مطلب پادرمیانی ظاهری روایات برخی از پیشوایان شیعه (ع) لابه‌لای روایات قرائی است که چه با روح حاکم بر قرآن و چه با رویکرد ائمه (ع) همخوانی ندارد. ژرف‌ساخت بنیادین این نوشته، گزارش چندوچون این روایات در برخی قرائت نامه‌های شیعه و سنی و نیز بررسی اندازه درستی یا سستی آن‌ها بر اساس سنجه‌های عقلی و نقلی و با پرتوافکنی به گوشه‌ای از تاریخ پرفرازونشیب فرود آمدن و گردآوری قرآن و فرهنگ زیست تازیان است.

نوشتن دیدگاه