چکیده:
فضائل اهلبیت (ع) در قرآن کریم بهصراحت و با ذکر نام و نشان نیامده است با این وجود، مفسّران هنگام تفسیر آیات و سور قرآنی، با روایات و حقایق تاریخی فراوانی در ارتباط با آن دسته از آیات قرآنی که بهنوعی بر فضائل اهلبیت (ع) دلالت دارند مواجه شدهاند و آنها را در جایجای تفاسیرشان درج کردهاند و در نتیجه کتب تفسیری از جمله تفاسیر جامع اهل سنت منابع ارزندهای را برای دستیابی به فضائل اهلبیت (ع) تشکیل دادهاند. در این پایاننامه اهم تفاسیر علمای اهل سنت در این ارتباط مورد بررسی قرار گرفته و آنگاه با مقایسهی تفاسیر مورد بررسی به بیان موارد اشتراک و پس از آن موارد مورد اختلاف پرداخته شده است و نتایج ذیل به دست آمده است: نخست آنکه میان فرق مسلمین نقاط اشتراک فراوانی وجود دارد، چراکه در توحید نبوت، قبله، کعبه و بیشتر احکام فقهی با یکدیگر اتفاقنظر داشته و تنها اصلی که موجب افتراق شیعیان با برادران سنی مذهب ایشان میگردد مسئلۀ ولایت و امامت است، دیگر آنکه در جهت تقریب افکار و اذهان پیروان فرق اسلامی در راستای تأکید بر نقاط اشتراک بایستی بر فضائل اهلبیت (ع) که بهوفور در تفاسیر اهل سنت آمده است شناسایی حاصل نموده و به معرفی آنها پرداخت.
کلیدواژهها:فضائل اهلبیت (ع)، تفاسیر، اهل سنت.
فصول پایاننامه:
این پایاننامه در چهار فصل نگارش شده است:
فصل اول: «کلیات»
فصل دوم: «بررسی آن دسته از آیاتی که مفسرین مذکور، فضائل یاد شده در مناقب اهلبیت (ع) را در آن آیات پذیرفته و در تفاسیر خود به ذکر آن موارد پرداختهاند»
فصل سوم: «بررسی آن دسته از آیاتی که مفسرین مذکور نسبت انتساب فضائل اهلبیت (ع) را در آیات مزبور مورد تردید و بعضاً انکار قرار داده و در پذیرش آن مناقب در شأن اهلبیت (ع) ایجاد تشکیک نموده و آن موارد را به غیر از ایشان انتساب کردهاند»
فصل چهارم: «جدول و نمودار».