چکیده:
شیوهی اسلام در برخورد با ادیان چگونه است؟ اسلام در چگونگی برخورد با ادیان دارای شیوههای گوناگونی است و این تعداد در شیوه به جهت تنوع مسائل و وجود مقاطع و موقعیتهای مختلف است که در برخورد با ادیان وجود دارد، گاهی مسائل از قبیل مسائل عقیدتی است، شیوهای که اسلام در برخورد با این مسائل دارد، شیوهی گفتگو و جدال نیکوست، گاهی نیز مسائل از قبیل مسائل اخلاقی و اجتماعی است که در این مورد نیز شیوهی خاص خود را دارد. موقعیتها نیز در برخورد با ادیان و شیوههای اتخاذی مؤثرند، گاهی اسلام دارای نظام سیاسی است و اکثریت مردم مسلمان هستند در چنین موقعیتی شیوهی برخورد با غیر آن متفاوت است. گاهی نیز برخورد با حکومتهای دینی ادیان دیگر است که شیوهی برخورد متفاوت با بقیّهی موارد میباشد. اختصاراً اسلام برای هر زمان و مکان شیوهی خاص آن را لحاظ کرده است.
کلیدواژهها:
قرآن، اسلام، سنّت، محمد (ص)، علی (ع)، صادق (ع)، رضا (ع)، اهلبیت (ع)، مسیحیت، عیسی (ع)، نصارا، مریم (ع)، یهودیت، موسی (ع)، تورات، انجیل، مجوس، صابئین، جاثلیق، احتجاج، مجادله، مناظره، اهل کتاب، مذمّت، بنیاسرائیل، تسامح، تساهل، گفتگو، مباهله، دار الاسلام، دارالکفر.
فصول پایاننامه:
این پژوهش در سه فصل تبیین شده است:
فصل اول: «مفاهیم»
* شیوه
* برخورد
* دین
فصل دوم: «شیوههای برخورد قرآن با ادیان آسمانی»
* شیوهی مشترک قرآن در برخورد با عموم اهل کتاب
* شیوههای برخورد قران با یهود
* شیوههای برخورد قرآن با مسیحیت
* شیوه برخورد قرآن با مجوس و صابئین
فصل سوم: «اهل کتاب از دیدگاه روایات اهلبیت (ع)»
* روایاتی از برخوردهای فقهی
* روایاتی از برخوردهای اخلاقی اجتماعی
* روایاتی از برخوردهای احتجاجی و مناظرهای.