چکیده:
اهلبیت (ع)، بهعنوان مفسّران تأیید شده الهی، چگونه قرآن را تفسیر کردهاند؟ پاسخ کامل به این پرسش مستلزم آن است که بدانیم آن بزرگواران بر اساس کدام اصول و مبانی و با بهرهگیری از چه ابزاری و مراجعه به کدام منابع، به تفسیر پرداختهاند. در این تحقیق نشان داده شده است که اصول تفسیر اهلبیت (ع) بر سه ویژگی «الهی بودن»، «هدایتگری» و «جاودانگی» قران بنا شده است؛ و آن بزرگواران با بهرهگیری از ابزار «فهم» و مراجعه به منابع «قرآن» و «سنت پیامبر» (ص) به تفسیر قرآن پرداختهاند.
کلیدواژهها:روش، منابع، ابزار، مبانی تفسیر.
فصول پایاننامه:
این پایاننامه دو فصل دارد:
فصل اول: «بررسی مفهوم روش تفسیر اهلبیت (ع) و تفکیک آن از مفاهیم مشابه»
* بخش اول: روشهای اهلبیت (ع) در ارائه تفسیر
روشهای بیانی
روشهای عملی
* بخش دوم: منابع تفسیری اهلبیت (ع)
قرآن و انواع بهرهبرداری از آن بهعنوان منبع تفسیر
سنت
* بخش سوم: ابزار تفسیر اهلبیت (ع)
نمونههایی از کاربرد ابزار فهم در کشف نکات دقیق آیات
سطوح و مراتب فهم
فصل دوم: «مبانی تفسیر اهلبیت (ع)»
* بخش اول: الهی بودن قرآن
قرآن تجلیگاه ذات و صفات حقتعالی
نتایج و آثار این تجلی مبارک
* بخش دوم: هدایتگری قرآن
الزامات یک برنامه هدایتی کامل
عمل کلید فهم کتاب هدایت
* بخش سوم: جاودانگی قرآن و الزامات آن
قرآن و بیا ن خطوط کلی و اصول اساسی
تشابه در قرآن
ناسخ و منسوخ
ظاهر و باطن
تأویل کلید فهم پیامهای قرآن در بستر زمان.